نگاهی به تعدادی از تهدیدات امنیتی، تحلیل و راه مقابله با آنها – قسمت اول

در این سری از مقالات به تعدادی از تهدیدات امنیتی نگاهی خواهیم انداخت و در مورد منشا و چگونگی مقابله با آن ها توضیحاتی ارائه خواهیم کرد.

حمله ی شماره 1: Account Takeover

Account Takeover یکی از بدترین راه­ ها برای دسترسی به حساب کاربری افراد است. در اینگونه تهدیدات امنیتی مهاجم معمولاً خود را به عنوان یک مشتری، کاربر یا کارمند واقعی جا می­زند و در نهایت به حساب کاربری فردی که هویت او را جعل نموده، وارد می شود. ترسناک ­تر از همه این است که، می توان اطلاعات اعتباری کاربر را از Deep Web تهیه کرد و با کمک بات­ها و سایر ابزارهای خودکار به سایت­ های تجارت الکترونیکی وارد شد. حتی FitBit نیز در سال 2015 قربانی این نوع حمله شد. هکرها با استفاده از یک رویکرد دو جانبه، جزئیات ورود به سیستم را در حساب کاربران FitBit وارد کردند، ایمیلی که با آن ثبت نام کرده ­بودند را تغییر دادند و سپس با شکایت در مورد دستگاه، از بخش پشتیبانی کاربر خواستند تا با داشتن گارانتی، محصول جایگزین دریافت کنند.

آنچه که کاربران در برابر تهدیدات امنیتی باید بدانند

 بر خلاف سرقت کارت یا مدارک، Account Takeover یک سری از تهدیدات امنیتی به صورت پنهانی انجام می­شوند، یعنی قبل از اینکه کسی به خاطر فعالیت های مهاجم به او مشکوک شود به وی اجازه می­دهد تا آنجا که می­تواند از کارت سرقت شده استفاده کند. بانک ­ها، بازارهای بزرگ و خدمات مالی مانند PayPal و هر وب سایتی که نیاز به ورود به سیستم داشته باشد اهداف متداولی برای مهاجمین هستند و در معرض این نوع حمله قرار دارند.

نحوه­ ی اجرای حمله Account Takeover

برخی از متداول­ ترین روش ­ها شامل برنامه­ های “Checker” مبتنی بر پروکسی که با یک کلیک قابل اجرا هستند، حملات Brute Force Botnet، فیشینگ و بدافزار می ­باشد. روش­ های دیگر عبارتند از: Dumpster Diving برای پیدا کردن اطلاعات شخصی از ایمیل­ های حذف شده ­ی افراد و لیست ­های خرید Fullz، که اصطلاح عامیانه ­ای برای پکیج ­های کامل اطلاعات فروخته شده در بازار سیاه می باشند. هنگامی که مشخصات قربانی خریداری و یا ساخته شد، یک سارق هویت می­تواند با استفاده از این اطلاعات سیستم احراز هویت  Knowledge-Basedرا شکست دهد.

مهمترین تهدیدات سایبری و نحوه کارکرد آنها

ویدیوهای بیشتر درباره امنیت

منشا حمله

حجم عظیمی از معاملات ما، اعم از مالی و غیره، بصورت آنلاین انجام می­شود. برای مجرمان اینترنتی، کسب اطلاعات اعتباری حساب کاربری و اطلاعات شخصی، مانند شماره ­های تأمین اجتماعی، آدرس منزل، شماره تلفن، شماره کارت اعتباری و سایر اطلاعات مالی، یک تجارت سودآور است، چه اطلاعات کسب شده را بفروشند و یا از آنها برای منافع خود استفاده کنند. به همین خاطر، این نوع حملات ممکن است از هر کجای دنیا نشات بگیرند.

حمله شماره 2: Advanced Persistent Threat

در سال 2015، کارشناسان امنیتی مهاجمانی را که برای دولت چین کار می­کردند و توسط آن پشتیبانی می­شدند، به یکی از مهمترین موارد نقض داده ­ها در ایالات متحده متهم کردند که حمله به Office of Personnel Management، دفتر مدیریت پرسنل ایالات متحده یا OPM بود. حمله به OPM بیش از 4 میلیون پرونده، از جمله اطلاعات مربوط به کارمندان فعلی، سابق و کارمندانی که در لیست انتظار  دولت فدرال بودند، و همچنین اطلاعات اعضای خانواده آنها ، تماس های خارجی و حتی اطلاعات روانشناختی آنها را به خطر انداخت.

آنچه که کاربران در برابر تهدیدات امنیتی باید بدانند

 Advanced Persistent Threat یا APT، تهدیدی کاملا پیشرفته و پنهان برای سیستم یا شبکه ­ی رایانه ­ای است که در آن یک کاربر غیرمجاز، بدون شناخته شدن موفق به ورود به سیستم و به دست آوردن اطلاعات برای انگیزه­ های تجاری یا سیاسی می­شود. به طور معمول، این موارد توسط جنایتکاران یا دولت ها انجام می­شود، هدف اصلی این حملات سود مالی یا جاسوسی سیاسی است. همانطور که افراد دولتی از APTها سود می­برند تا اسرار دولتی یا صنعتی را به سرقت ببرند، مجرمان اینترنتی كه هیچ وابستگی خاصی به جایی ندارند نیز از APTها برای سرقت داده­ها یا مالكیت معنوی استفاده می­كنند.

بیشتر بخوانید: چگونه با استفاده از یک روش علمی تهدیدات سایبری را شناسایی کنیم؟

نحوه­ ی وقوع حمله در تهدیدات امنیتی

APT معمولاً دارای تاکتیک ­های بسیار پیشرفته می ­باشد، که شامل مقادیر قابل توجه ی اطلاعات جمع ­آوری شده­، برای روش ­هایی با پیچیدگی ­های کم­تر مانند بدافزار و Spear Phishing، به منظور دستیابی به جایگاه در سیستم است. صرف نظر از این موضوع، از روش­ های مختلفی برای دستیابی به هدف مورد نظر و حفظ دسترسی نیز استفاده می­شود. متداول­ترین برنامه­ ی حمله، راه یافتن از یک رایانه به کل شبکه با خواندن یک دیتابیس احراز هویت، یافتن حساب­های کاربری که از مجوزهای مناسب برخوردار هستند و سپس استفاده از این حساب­ها برای به خطر انداختن دارایی­ ها است. هکرهای APT همچنین برنامه های Backdoor مانند Trojans را روی رایانه­ های در معرض خطر در محیط قابل بهره ­برداری، نصب می­کنند. آنها این کار را انجام می­دهند تا حتی اگر در آینده اطلاعات اعتباری تغییر کرد، بتوانند مجدداً وارد سیستم شوند.

منشا حمله Advanced Persistent Threat

بیشتر گروه­ های APT به دولت ­های کشورهای مختلف، وابسته یا عاملین آنها هستند. APT همچنین می­تواند یک هکر حرفه­ ای باشد که برای موارد فوق به صورت تمام وقت کار می­کند. این سازمان­های هکر که توسط دولت پشتیبانی می­شوند، معمولاً منابع و توانایی تحقیق دقیق در مورد هدف خود و تعیین بهترین نقطه ورود را دارند. به مدد سهولت و سادگی حمله ­ی بی­رحمانه، هکرها و مجرمان سایبری با تجربه­ ی فنی کم یا فاقد تجربه، می­توانند برای دسترسی به حساب کاربری دیگران تلاش کنند. افراد پشت این کارزارها هم به اندازه کافی زمان یا قدرت محاسباتی دارند تا این اتفاق را رقم بزنند.

مقاله های مرتبط: