در قسمت قبل در مورد ویژگی های مجازی سازی توضیح دادیم و گفتیم مجازیسازی امکان استفادهی کارآمدتر از سختافزار فیزیکی کامپیوتر را فراهم میسازد و بازگشت بیشتر سرمایهگذاری سختافزاری سازمان را ممکن میسازد. در این قسمت انواع مجازیسازی را بررسی خواهیم کرد.
انواع مجازیسازی
مجازیسازی Local Desktop
Local Desktop دسکتاپ یک هایپروایزر را روی یک کامپیوتر شخصی اجرا میکند و کاربر را قادر میسازد تا یک یا چند سیستم عاملِ اضافی را بر روی آن کامپیوتر اجرا کند و در صورت نیاز، بدون هیچگونه تغییر در مورد سیستم عامل اصلی، از یک سیستم عامل به سیستم عامل دیگر سوئیچ کند.
مجازیسازی شبکه
مجازیسازی شبکه از نرمافزار برای ایجاد یک View از شبکه استفاده میکند که یک مدیر میتواند از آن برای مدیریت شبکه از یک کنسول واحد استفاده نماید. عناصر و توابع سختافزاری مانند اتصالات، سوئیچها و روترها را تجزیه کرده و آنها را در نرمافزاری که روی یک هایپروایزر اجرا میشود، خلاصه میکند. مدیر شبکه میتواند این عناصر را بدون دست زدن به اجزای فیزیکی زیربنایی اصلاح و کنترل کند، که این امر مدیریت شبکه را به طور چشمگیری ساده میکند.
انواع مجازیسازی شبکه شامل شبکههای نرمافزار-محور است که سختافزارِ مسئولِ مسیریابی ترافیک شبکه را، به نام صفحهی کنترل مجازی میکند. دیگرِ انواع مجازیسازی شبکه، مجازیسازیِ عملکردِ شبکه است که یک یا چند ابزار سختافزاری را مجازیسازی میکند. این ابزارهای سختافزاری در واقع عملکرد خاصی از شبکه مانند فایروال،Load Balancer یا traffic Analyzer، که پیکربندی، تهیه و مدیریت آن لوازم را آسانتر میکند را ارائه میکنند.
ویدیوهای بیشتر درباره ی مجازی سازی شبکه
مجازیسازی فضای ذخیرهسازی
مجازیسازی فضای ذخیرهسازی امکان دسترسی و مدیریت همهی دستگاههای ذخیرهسازی در شبکه را فراهم میکند چه در سرورهای جداگانه نصب شده باشند و چه در واحدهای ذخیرهسازی مستقل باشند. به طور خاص، مجازیسازی فضای ذخیرهسازی، تمام بلوکهای ذخیرهسازی را در یک Pool مشترک واحد جمع میکند که از آنجا میتوان در صورت نیاز آنها را به هر VM در شبکه اختصاص داد. مجازیسازی فضای ذخیرهسازی، فراهم کردن فضای ذخیرهسازی برای ماشینهای مجازی را آسانتر میکند و از تمام فضای ذخیرهسازی موجود در شبکه حداکثر استفاده را میکند.
مجازیسازی داده
سازمانهای مدرن دادهها را از چندین برنامه، با استفاده از فرمتهای مختلف فایل، در مکانهای مختلف، از Cloud گرفته تا سیستمهای سختافزاری و نرمافزاری داخلی On-premise ذخیره میکنند. مجازیسازی دادهها برنامهها را قادر میسازد تا به همهی آن دادهها صرف نظر از منبع، فرمت یا مکان دسترسی داشته باشند.
ابزارهای مجازیسازی داده یک لایهی نرمافزاری بین برنامههایی، که به دادهها دسترسی دارند و سیستمهای ذخیرهکنندهی آن، ایجاد میکند. این لایه، درخواستِ داده یا Query یک برنامه را در صورت نیاز ترجمه میکند و نتایجی را برمیگرداند که میتواند چندین سیستم را دربر گیرد. مجازیسازی دادهها میتواند به شکستن سیلوهای دادهها، در زمانی که سایر انواع یکپارچهسازی امکانپذیر، مطلوب یا مقرون به صرفه نیستند، کمک کند.
بیشتر بخوانید: بررسی قابلیت های مجازیسازی شبکه با Hyper-V
مجازیسازی برنامه
مجازیسازی برنامه، در واقع برنامهی نرمافزاری را بدون نصب مستقیم روی سیستم عامل کاربر اجرا میکند. این کار با مجازیسازیِ کامل دسکتاپ متفاوت است چراکه برنامه فقط در یک محیط مجازی اجرا میشود سیستم عامل در دستگاه کاربر نهایی طبق معمول اجرا می شود. سه نوع مجازیسازی برنامه وجود دارد:
- مجازیسازی محلی برنامه: کل برنامه Endpoint اجرا میشود اما به جای سختافزار بومی در یک Runtime Environment اجرا میشود.
- پخشِ برنامه: برنامه در سروری قرار دارد که اجزای کوچک نرمافزار را در صورت نیاز برای اجرا در دستگاهِ کاربر نهایی ارسال میکند.
- مجازیسازی سرور-محورِ برنامه: برنامه به طور کامل بر روی سروری اجرا میشود که فقط رابط کاربری خود را به دستگاه کاربر ارسال میکند.
مجازیسازی مرکز داده
مجازیسازی مرکز داده، بیشتر سختافزار مرکز داده را به نرمافزار تجزیه میکند و به طور مؤثر، یک مدیر را قادر میسازد تا یک مرکز دادهی فیزیکی را به چندین مرکز دادیه مجازی برای مشتریان مختلف تقسیم کند.
جهت مشاوره رایگان و یا راه اندازی زیرساخت مجازی سازی دیتاسنتر با کارشناسان شرکت APK تماس بگیرید. |
هر کاربر میتواند به زیرساخت خود به عنوان یک سرویس IaaS دسترسی داشته باشد که روی همان سختافزار فیزیکی زیربنایی اجرا میشود. مراکز داده مجازی، راهاندازی آسانی را برای محاسبات مبتنی بر کلود ارائه میدهند و سازمان را قادر میسازند تا بدون خرید سختافزارِ زیرساختی، به سرعت یک محیط مرکز دادهی کامل را راهاندازی کنند.
مجازیسازی CPU
مجازیسازی واحد پردازش مرکزی CPU یک فناوری اساسی است که هایپروایزر، ماشینهای مجازی و سیستم عاملها را ممکن میسازد. این مجازیسازی اجازه میدهد تا یک CPU واحد به چند CPU مجازی برای استفاده توسط چندین VM تقسیم شود.
در ابتدا، مجازیسازی CPU کاملاً نرمافزار-محور تعریف شده بود، اما اکنون بسیاری از پردازندههای امروزی شامل مجموعههای دستورالعمل توسعهیافتهای هستند که از مجازیسازی CPU پشتیبانی میکنند که عملکرد VM را بهبود میبخشد.
مجازیسازی GPU
واحد پردازش گرافیکی یا GPU یک پردازندهی چند هستهای ویژه است که با در اختیار گرفتن پردازشهای گرافیکی یا ریاضی سنگین، عملکرد کلی محاسبات را بهبود میبخشد. مجازیسازی GPU به چندین VM اجازه میدهد از تمام یا بخشی از قدرت پردازش یک GPU برای ویدیوهای سریعتر، هوش مصنوعی و سایر برنامههای دارای گرافیک یا ریاضی سنگین استفاده کنند.
بیشتر بخوانید: مجازیسازی دسکتاپ یا VDI چیست و چگونه کار میکند
- GPUهای عبوری یا Pass-Through: کل GPU را در اختیار یک سیستم عامل مهمان قرار میدهد.
- vGPUهای مشترک: هستههای فیزیکی گرافیکی را بین چندین GPU مجازی vGPU برای استفاده توسط VMهای مبتنی بر سرور تقسیم میکند.
مجازیسازی Linux
لینوکس دارای هایپروایزر خود به نام ماشین مجازیِ مبتنی بر هسته است که از پسوندهای پردازندهی مجازیسازی اینتل و AMD پشتیبانی میکند تا شما بتوانید ماشینهای مجازی مبتنی بر x86 را از داخل یک سیستم عامل میزبان لینوکس ایجاد کنید.
لینوکس به عنوان یک سیستم عاملِ منبعباز، بسیار قابل تنظیم است. شما میتوانید نسخههای لینوکسِ ماشینهای مجازی در حال اجرا را که برای بارهای کاری خاص طراحی شدهاند، و یا نسخههای ایمنتری را برای برنامههای حساستر ایجاد کنید.
مجازیسازی Cloud
همانطور که در بالا ذکر شد، مدل محاسبات مبتنی بر Cloud به مجازیسازی بستگی دارد. با مجازیسازی سرورها، ذخیرهسازی و سایر منابع فیزیکیِ مرکز داده، ارائهدهندگان رایانش مبتنی بر Cloud میتوانند طیف وسیعی از خدمات را به مشتریان ارائه دهند، از جمله موارد زیر:
- زیرساخت به عنوان سرویس یا IaaS: سرور مجازی، منابع ذخیرهسازی و شبکه که میتوانید بر اساس نیاز آنها پیکربندی کنید.
- بستر به عنوان سرویس یا PaaS: ابزارهای توسعهی مجازی، پایگاههای داده و سایر سرویسهای مبتنی بر Cloud که میتوانید از آنها برای ایجاد برنامهها و راهکارهای مبتنی بر Cloud خود استفاده کنید.
- نرمافزار به عنوان سرویس یا همان اجاره نرمافزار SaaS: برنامههای نرمافزاری است که در فضای مبتنی بر Cloud استفاده میکنید. SaaS سرویس مبتنی بر Cloud است که بیشتر از سختافزار بدست آمده است.
مجازیسازی چیست؟
مجازیسازی فرآیندی است که امکان استفادهی کارآمدتر از سختافزار فیزیکی کامپیوتر را فراهم میکند و پایه و اساس محاسبات مبتنی بر cloud است. مجازیسازی از نرمافزار برای ایجاد یک لایهی انتزاعی بر روی سختافزار رایانه استفاده میکند و امکان تقسیم اجزای سختافزاری یک رایانه مانند پردازندهها، حافظه و ذخیرهسازی را به چندین ماشین مجازی میدهد. هر ماشینمجازی OS خود را اجرا و مانند یک کامپیوتر مستقل رفتار میکند، حتی اگر فقط بر روی بخشی از سختافزار اصلی رایانه اجرا شود.
از این رو، مجازیسازی امکان استفادهی کارآمدتر از سختافزار فیزیکی کامپیوتر را فراهم میسازد و بازگشت بیشتر سرمایهی سختافزاری سازمان را ممکن میکند.
امروزه، مجازیسازی یک روش استاندارد در معماری IT سازمانها است. این فناوری، همچنین، اقتصاد رایانش مبتنی بر cloud را هدایت میکند. مجازیسازی ارائهدهندگان خدمات مبتنی بر cloud را قادر میسازد تا با سختافزار رایانهی فیزیکی موجود به کاربران خدمات خود ارائه دهند. این امر به کاربران خدمات مبتنی بر cloud این امکان را میدهد که فقط منابع محاسباتی مورد نیاز خود را در صورت نیاز خریداری کنند و با افزایش حجم کاری، این منابع را مقرون به صرفه کنند.
شرکت APK با مطالعه دقیق برروی پلتفرم های مجازی سازی مختلف و همچنین پیادهسازی لابراتوارهای گسترده مجازی سازی سرور، دانش نوینی را در اجرای این زیرساخت ها در اختیار داشته و تجربه تیم اجرایی/مطالعاتی این شرکت همواره راهکارهای پیشرفته و متفاوتی را برای اجرا و بهینهسازی زیرساخت مجازی سازی ارائه می نماید. این شرکت با تجربیات موفق در این حوزه همراه آماده خدمت رسانی به سازمان ها بوده و افتخار خود میداند تا گامی درجهت پیشرفت دانش و تکنولوژی سازمان های محترم برداشته و موجبات پیشرفت علمی کارشناسان را فراهم آورد.