مزایای مجازی‌سازی چیست؟مجازی‌سازی یک تکنولوژی است که به سازمان‌ها و افراد اجازه می‌دهد از منابع سخت‌افزاری به صورت بهینه استفاده کنند. مجازی‌سازی مزایای متعددی را برای اپراتورهای مرکز داده و ارائه‌دهندگان خدمات به همراه دارد.
مزایای مجازی‌سازی
بهره‌وری منابع
پیش از مجازی‌سازی، کارکنان فناوری اطلاعات یک CPU اختصاصی را به هر سرور برنامه اختصاص می‌دادند، و برای هر برنامه یک سرور جداگانه خریداری و راه‌اندازی می‌کردند. این رویکرد، که یک برنامه و یک سیستم عامل برای هر کامپیوتر را ترجیح می‌دهد، به دلیل قابلیت اطمینان آن انتخاب شده است. به طور معمول، از تمام ظرفیت سرور فیزیکی به طور کامل استفاده نمی‌شود. اما در مقابل، مجازی‌سازیِ سرور کاربران را قادر می‌سازد تا چندین برنامه را هر کدام روی ماشین مجازی خود با سیستم‌عامل خاص خود در یک کامپیوتر فیزیکی معمولا یک سرور x86، بدون از دست دادن قابلیت اطمینان، اجرا کنید. این امر امکان استفاده‌ی حداکثری از ظرفیت محاسباتی سخت‌افزار فیزیکی را فراهم می‌کند.
مدیریت آسان‌تر
جایگزینی کامپیوترهای فیزیکی با ماشین‌های مجازیِ تعریف‌شده توسط نرم‌افزار، استفاده و مدیریت سیاست‌های نوشته شده در نرم‌افزار را آسان‌تر می‌کند. این امر سازمان را قادر می‌سازد تا جریان‌های کاری مدیریت خدمات فناوری اطلاعات خودکار را ایجاد کنید. برای مثال، ابزارهای پیاده‌سازی و پیکربندی خودکار، مدیران را قادر می‌سازد تا مجموعه‌ای از ماشین‌های مجازی و برنامه‌های کاربردی را به عنوان خدمات، در قالب‌های نرم‌افزاری تعریف کنند. این بدان معنی است که آنها می‌توانند آن سرویس‌ها را به طور مکرر و مداوم بدون راه‌اندازی دستیِ طاقت‌فرسا، زمان‌بر و مستعد خطا نصب کنند. مدیران می‌توانند از سیاست‌های امنیتی مجازی‌سازی استفاده کنند تا پیکربندی‌های امنیتی خاصی را براساس نقش ماشین مجازی اعمال کنند. این سیاست‌ها حتی می‌توانند کارایی منابع را با از رده خارج کردن ماشین‌های مجازیِ بلااستفاده افزایش دهند تا در فضا و قدرت محاسباتی صرفه‌جویی شود.
مفهوم Hypervisor در مجازی‌سازی
ویدیوهای بیشتر درباره مجازی سازی
Downtime حداقلی
خرابی سیستم عامل و برنامه می‌تواند باعث توقف و اختلال در بهره‌وری کاربر شود. مدیران می‌توانند چندین ماشینِ مجازی اضافی را در کنار یکدیگر اجرا کرده و در صورت بروز مشکل، بین آنها سوییچ کنند. اجرای چندین سرور فیزیکی اضافی گران‌تر است.
تأمین سریع‌تر
خرید، نصب و پیکربندی سخت‌افزار برای هر برنامه زمان‌بر است. اگر سخت‌افزار از قبل در محل موجود است، تأمین ماشین‌های مجازی برای اجرای همه برنامه‌های سازمان بسیار سریع‌تر است. شما حتی می‌توانید با استفاده از نرم‌افزارِ مدیریت آن را خودکار کرده و آن را در جریان‌های کاری موجود بسازید.
راهکارها
چندین شرکت راهکارهای مجازی‌سازی را ارائه می‌دهند که وظایف خاص مرکز داده یا سناریوهای مجازی سازیِ دسکتاپِ متمرکز بر کاربرِ نهایی را پوشش می‌دهد. نمونه‌های شناخته‌شده‌تر عبارتند از: VMware که در مجازی‌سازیِ سرور، دسکتاپ، شبکه و ذخیره‌سازی تخصص دارد؛ Citrix که جایگاهی متمایز در مجازی‌سازی اپلیکیشن‌ها دارد و نیز راهکارهای مجازی‌سازی سرور و دسکتاپ مجازی را ارائه می‌دهد؛ و Microsoft که راهکار مجازی‌سازی Hyper-V آن با ویندوز عرضه می‌شود و بر نسخه‌های مجازی رایانه های سرور و دسکتاپ تمرکز دارد.
ماشین‌های مجازی
ماشین‌های مجازی محیط‌هایی مجازی هستند که یک کامپیوتر فیزیکی را در قالب نرم‌افزار شبیه‌سازی می‌کنند. آنها معمولاً شامل چندین فایل حاوی پیکربندی ماشین مجازی، فضای ذخیره‌سازی برای هارد درایو مجازی، و برخی عکس‌های فوری از ماشین مجازی هستند که وضعیت خود را در یک زمان خاص حفظ می‌کنند.
بیشتر بخوانید: مجازی‌سازی چیست و ماشین‌های مجازی چه هستند؟ – قسمت اول
هایپروایزرها
هایپروایزر لایه‌ی نرم‌افزاری است که ماشین‌های مجازی را هماهنگ می‌کند. این لایه به عنوان یک رابط بین ماشین مجازی VM و سخت‌افزار فیزیکی زیربنایی عمل کرده و تضمین می‌کند که هر کدام به منابع فیزیکی مورد نیاز برای اجرا دسترسی دارند. هایپروایزرها همچنین اطمینان حاصل می‌کنند که VMها با یکدیگر تداخل نمی‌کنند و به فضای حافظه یا چرخه‌های محاسباتی یکدیگر ضربه نمی‌زنند.
دو نوع هایپروایزر وجود دارد:
هایپروایزر نوع یک
هایپروایزرهای نوع 1 یا Bare-Metal با منابع فیزیکی زیربنایی تعامل دارند و به طور کلی جایگزین سیستم عامل سنتی می‌شوند. آنها بیشتر در سناریوهای سرور مجازی ظاهر می‌شوند.
هایپروایزر نوع دو
هایپروایزرهای نوع 2 به عنوان یک برنامه‌ی کاربردی در یک سیستم عامل موجود اجرا می‌شوند. آنها معمولاً در دستگاه‌های Endpoint برای اجرای سیستم‌عامل‌های جایگزین مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ آنها همچنین دارای سربار عملکرد هستند چراکه باید از سیستم عامل میزبان برای دسترسی و هماهنگ کردن منابع سخت‌افزاری زیربنایی استفاده کنند.
جهت مشاوره رایگان و یا راه اندازی زیرساخت مجازی سازی دیتاسنتر با کارشناسان شرکت APK تماس بگیرید. |
انواع مجازی‌سازی
تا اینجا ما در مورد مجازی‌سازی سرور بحث کردیم، اما می‌توان بسیاری از عناصرِ دیگر زیرساخت فناوری اطلاعات را مجازی کرد تا مزایای قابل‌توجهی را برای کل شرکت و به ویژه مدیران فناوری اطلاعات به ارمغان آورد. در این بخش به انواع مختلف مجازی‌سازی خواهیم پرداخت:
مجازی‌سازی Desktop
مجازی‌سازی Network
مجازی‌سازی Storage
مجازی‌سازی Data
مجازی‌سازی Application
مجازی‌سازی Data center
مجازی‌سازی CPU
مجازی‌سازی GPU
مجازی‌سازی Linux
مجازی‌سازی Cloud
مجازی‌سازی Desktop
مجازی‌سازی دسکتاپ شما را قادر می‌سازد تا چندین سیستم عامل دسکتاپ را اجرا کنید، که هر کدام در VM خاص خود در همان کامپیوتر هستند.
دو نوع مجازی‌سازی دسکتاپ وجود دارد:
زیرساخت دسکتاپ مجازی
زیرساخت دسکتاپ مجازی VDI چندین دسکتاپ را در ماشین‌های مجازی روی یک سرور مرکزی اجرا می‌کند و آنها را برای کاربرانی که در دستگاه‌های Thin Client وارد می‌شوند، پخش می‌کند. به این ترتیب، VDI به یک سازمان اجازه می‌دهد تا دسترسی کاربران خود به انواع سیستم‌عامل‌ها را از هر دستگاهی، بدون نیاز به نصب آنها، فراهم کند.
بیشتر بخوانید: مجازی‌سازی چیست؟ چه ویژگی هایی دارد و انواع آن کدام است؟–قسمت اول
مجازی‌سازی دسکتاپ محلی
مجازی‌سازی دسکتاپ محلی یک هایپروایزر را روی یک کامپیوتر محلی اجرا می‌کند و به کاربر این امکان را می‌دهد که یک یا چند سیستم عاملِ اضافی را بر روی آن کامپیوتر اجرا کند و در صورت نیاز، بدون هیچ‌گونه تغییر در مورد سیستم عامل اصلی، از یک سیستم عامل به سیستم عامل دیگر سوئیچ کند.
مجازی‌سازی Network
مجازی‌سازی شبکه از نرم‌افزار برای ایجاد یک «نما» از شبکه استفاده می‌کند که یک مدیر می‌تواند از آن برای مدیریت شبکه از یک کنسول واحد استفاده کند. عناصر و توابع سخت‌افزاری مانند اتصالات، سوئیچ‌ها و روترها را تجزیه کرده و آنها را در نرم‌افزاری که روی یک هایپروایزر اجرا می‌شود، خلاصه می‌کند. مدیر شبکه می‌تواند این عناصر را بدون دست زدن به اجزای فیزیکی زیربنایی اصلاح و کنترل کند، که این امر مدیریت شبکه را به طور چشمگیری ساده می‌کند.
انواع مجازی‌سازی شبکه شامل شبکه‌های نرم‌افزار-محور است که آن سخت‌افزاری را، که مسیریابی ترافیک شبکه را کنترل می‌کند، به نام صفحه کنترل مجازی می‌کند. نوع دیگرِ مجازی‌سازی شبکه، «مجازی‌سازیِ عملکردِ شبکه» است که یک یا چند ابزار سخت‌افزاری را مجازی‌سازی می‌کند. این ابزارهای سخت‌افزاری در واقع عملکرد خاصی از شبکه را مانند فایروال، متعادل‌کننده بار یا تحلیل‌گر ترافیک، ارائه می‌کنند که پیکربندی، تهیه و مدیریت آن لوازم را آسان‌تر می‌کند.
