معرفی تکنولوژی مجازی سازی VMware DRS و VMware DPM – قسمت دوم(پایانی)

همانطور که در قسمت اول از مقاله VMware DRS اشاره گردید، تکنولوژی VMware Distributed Resource Scheduler، منابع اختصاص داده شده را بصورت پیوسته بررسی نموده و در صورت نیاز، به‌شکلی هوشمندانه منابع موجود را به ماشین‌های مجازی اختصاص می‌دهد. در قسمت پایانی این مقاله به بررسی مزایا و اهداف استفاده از این تکنولوژی می پردازیم.

اهداف استفاده از VMware DRS در سازمان

مدیران IT از VMware DRS،جهت رسیدن به مقاصد زیر استفاده می نمایند:

• همسو نمودن منابع IT با اولویت‌های کسب‌وکار

Rule‌ها و Policy‌ها باید به نوعی تعریف شوند که تصمیم گیری برای اولویت‌بندی منابع، بین ماشین ها به بهترین نحو صورت گیرد. VMware DRS به‌نحوی پویا و هوشمند، منابع IT را به بالاترین اولویت‌ ماشین‌های مجازی اختصاص می دهد تا سازگاری بهینه، بین کار سازمان ها و IT برقرار گردد.

• تضمین سطح استقلال و خدمات به سازمان‌های کسب‌وکار

ارائه‌ی منابع اختصاصی به واحدهای کسب‌وکار و بهره‌مندی همزمان از کارآیی بیشتر سخت‌افزار از طریق Resource Pooling.

• افزایش چشمگیر بهره‌وری Administrator سیستم

فراهم نمودن امکان مانیتورینگ و مدیریت موثر یک Pool بزرگ از منابع زیرساختی، به یکAdministrator  سیستم.

• خودکارسازی حفظ‌ونگهداری سخت‌افزار (Hardware Maintenance)

یک سرور فیزیکی را در حالت Maintenance Mode قرار داده تا VMware DRS به‌صورت خودکار تمام ماشین‌های مجازی را به سرورهای فیزیکی منتقل نماید و امکان حفظ‌ونگهداری سرور بدون وجود Downtime فراهم شود.

• اضافه نمودن ظرفیت جدید و به‌کارگیری آن

با اضافه نمودنِ سرورهای فیزیکی جدید به یک Resource Pool، می توان این امکان را برای VMware DRS  فراهم نمود که به‌صورت خودکار از ظرفیت اضافه‌ی حاصل از بازتوزیع ماشین‌های مجازی، بین سرورها استفاده نماید.

• کاهش خودکار مصرف برق در دیتاسنتر

با استفاده از تکنولوژی VMware DPM، می‌توان در خارج از ساعات اوج مصرف برقِ Hostها در دیتاسنترها، WorkLoad را متعادل نمود.

قابلیت‌های اصلی VMware DRS

در زیر به قابلیت های اصلی تکنولوژی VMware DRS و همچنین VMware DPM اشاره شده است.

• تخصیص هوشمند منبع

تجمیع منابع متفاوت سخت‌افزاری در Resource Poolهای منطقی. با استفاده از VMware DRS، شرایطی برای Resource Poolها فراهم می شود که به‌صورت خودکار و هوشمند بهینه‌سازی می گردند. درواقع این بهینه‌سازی باعث می گردد، تخصیص منبع با اولویت‌های کسب‌وکار هم‌خوانی داشته و بهره‌وری سخت‌افزاری به بیشترین حد ممکن برسد.

• سازمان‌دهی سلسله‌مراتبی انعطاف‌پذیر

سازمان‌دهی سلسله‌مراتبی Resource Poolها جهت تطبیق منابع موجود IT با سازمان کسب‌وکار. VMware DRS، اطمینان حاصل می‌کند که بکارگیری منبع به حداکثر میزان خود رسیده و واحدهای تجاری کنترل و استقلال زیرساخت خود را حفظ کنند. Resource Poolها را می‌توان با تغییر نیازهای کسب‌وکار و سازمان به‌نحوی انعطاف‌پذیر اضافه، حذف یا دوباره سازماندهی نمود.

• جداسازی (Isolation) بین Resource Poolها

می‌توان بدون تاثیرگذاری روی سایر Resource Poolهای غیرمرتبط، تغییراتی در تخصیص یک Resource Pool ایجاد نمود. به‌عنوان مثال، هرگونه تغییرِ تخصیص در Resource Pool اختصاص‌داده‌شده به یک واحد کسب‌وکار، تاثیری بر روی سایر Resource Poolها نخواهد داشت.

• کنترل دسترسی و تفویض اختیارات

با حذف Bottleneckها، تخصیص منابع را در سطوح مختلف شرکت امن می‌کند. ایجاد ماشین مجازی و وظیفه‌ی حفظ‌ونگهداری یک واحد کسب‌وکار را می‌توان به یک مدیر سیستم واحد کسب‌وکار محول نمود و اتکا به IT مرکزی را، برای تمام عملیات روزمره از میان برداشت.

مدیریت دسته‌های ماشین‌های مجازی که برنامه‌ای توزیع‌شده را اجرا می‌کنند. بهینه‌سازی سطح خدمات برنامه‌های توزیعی با کنترل تخصیص تجمیعی منابع، برای کل دسته‌ی ماشین‌های مجازی که برنامه‌ای توزیع‌شده را اجرا می‌کنند.

• حالت دستی و خودکار (Manual and Automatic Mode)

VMware DRS، اطلاعات استفاده از منابع را از سرورها و ماشین‌های مجازی گردآوری کرده، سپس پیشنهادهایی جهت بهینه‌سازی اختصاص ماشین مجازی تولید می‌نماید. این پیشنهادها را می‌توان به‌صورت دستی یا خودکار اجرا نمود.

• تعیین مکان اولیه

زمانی که یک ماشین مجازی برای بار اول روشن می‌شود، VMware DRS، به‌صورت خودکار ماشین مجازی را روی مناسب‌ترین سرور فیزیکی قرار می‌دهد و یا پیشنهادی جهت انتقال آن ارائه می‌دهد.

• بهینه‌سازی مداوم

VMware DRS، دائماً تخصیص منابع را بر اساس Ruleهای تعریف‌شده و بکارگیری منابع، بهینه‌سازی می‌نماید. تخصیص منابع را می‌توان به‌صورت خودکار با اجرای Live Migration ماشین‌های مجازی از طریق VMware VMotion پیاده‌سازی نمود؛ یا در حالت دستی، VMware DRS به مدیران سیستم، پیشنهادهایی جهت اجرا ارائه می‌دهد.

• حالت حفظ‌ونگهداری برای سرورها

می‌توان بدون ایجاد اختلال در کار ماشین‌های مجازی یا کاربران نهایی، عملیات حفظ‌ونگهداری روی سرورهای فیزیکی را انجام داد. وقتی یک سرور فیزیکی روی حالت حفظ‌ونگهداری (Maintenance Mode) گذاشته می‌شود، VMware DRS سرورهای جایگزینی را که ماشین‌های مجازی روی آن قابلیت اجرا دارند شناسایی می‌کند.

طبق تنظیمات حالت خودکار، ماشین‌های مجازی به‌صورت خودکار منتقل می‌شوند تا از سرورهای جایگزین استفاده نماید و یا مدیر سیستم، بصورت دستی و با استفاده از پیشنهادهایVMware DRS  به‌عنوان راهنما، این انتقال را انجام می‌دهد.

• قوانین وابستگی

می توان Ruleیی ایجاد نمود که بر تخصیص ماشین‌های مجازی به سرورهای فیزیکی، حاکم باشند. برای مثال، بعضی ماشین‌های مجازی، همیشه می‌توانند بنا به دلایل عملکردی، روی همان سرور اجرا شوند. به همین ترتیب، ماشین‌های مجازی مشخصی همیشه می‌توانند برای افزایش دسترس‌پذیری روی سرورهای مختلف اجرا شوند.

• مدیریت برق

مصرف انرژی دیتاسنتر را با استفاده از VMware DPM کاهش دهید تا WorkLoadها و برق سرورهای پرمصرف را یکپارچه کنید. VMware DPM را می‌توان بر اساس سابقه بدست آمده از زمان های بار منابع توسط کاربر، طوری پیکربندی نمود که در بازه های زمانی مشخص، جهت خاموش و روشن کردن Hostهاپیشنهاداتی ارائه دهد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

معرفی تکنولوژی مجازی سازی VMware DRS و VMware DPM – قسمت اول

معرفی تکنولوژی مجازی سازی VMware DRS و VMware DPM – قسمت دوم(پایانی)

مقاله های مرتبط: