شبکه فیزیکی و تنظیم Host
هریک از Hostهای فیزیکی نیازمند اتصال شبکه از کارت شبکه متصل به پورتهای سوئیچ فیزیکی هستند. یک VLAN لایه 2 از شبکههایی که به چند بخش شبکهای Logical تقسیم شدهاند پشتیبانی میکند.
مدیریت و ارائهدهنده HNV
تمامی Hostهای فیزیکی باید به شبکه Management Logical و HNV Provider دسترسی داشته باشند. به منظور برنامهریزی IP، هر یک از Hostهای فیزیکی، باید حداقل یک IP که از سوی شبکه Management Logical ارجاع دادهشده است، را دارا باشند. کنترلر شبکه نیازمند یک IP رزروشده است تا به عنوان REST IP عمل نماید.
سرور DHCP بطور خودکار IPها را به شبکه Management ارجاع میدهد و یا کاربر میتواند بطور دستی IP استاتیک را ارجاع دهد. SDN Stack بطور خودکار IPها را برای تک تک Hostهای Hyper-V مربوط به IP Pool که توسط Network Controller مدیریت و مشخص شده، به شبکه HNV Provider Logical ارجاع میدهد.
اگر شبکههای Logical از VLANها استفاده نمایند، Host باید به یک سوئیچ Port که Trunk شده و به این VLANها دسترسی دارد متصل شود. باید توجه نمود که تطبیقدهندههای فیزیکی شبکه Host کامپیوتر نباید هیچگونه فیلتر فعال VLAN را دارا باشند.
درصورت استفاده از Using Switched-Embedded Teaming یا SET و داشتن اعضای چندین تیم NIC مانند تطبیقدهندههای شبکه، باید تمامی اعضا را برای Host مورد نظر به دامین پخش یکسان لایه 2 متصل نمود.
درصورتی که Host فیزیکی محاسبه ماشینهای مجازی زیرساختی مضاعفی را مانندNetwork Controller ، SLB/MUX یا Gateway، راهاندازی کند، باید دارای IP اضافه ارجاع شده از شبکه Management Logical برای تمامی ماشینهای مجازی Host شده باشد.
همچنین هریک از ماشینهای مجازی زیرساختی SLB/MUX باید دارای IP رزرو شده برای شبکه HNV Provider Logical باشند. خطا در داشتن یک IP رزرو شده منجر به دو برابر شدن IPها در شبکه میشود.
شبکههای Logical اضافی باید ایجاد شده و برای استفاده Gateway و SLB آماده شوند. باید اطمینان حاصل نمود که پیشوندهای IP ،VLAN IDها و IPهای Gateway درستی را برای این شبکهها دریافت نمود.
شبکه Transit logical: در آن RAS Gateway و SLB/MUX از شبکه Transit logical استفاده میکنند تا اطلاعات BGP Peering و ترافیک Tenant North/South (داخلی-خارجی) را مبادله کنند. اندازه این Subnet معمولا کمتر از بقیه خواهد بود. تنها Hostهای فیزیکی محاسبه که ماشینهای مجازی RAS Gateway یا SLB/MUX را راهاندازی میکنند نیازمند اتصال با این Subnet و VLANهای Trunkشده هستند که در Portهای سوئیچی که تطبیقدهندههای شبکه Hostهای محاسبه به آنها متصل هستند، قابل دسترسیاند. هر ماشین مجازی RAS Gateway یا SLB/MUX بطور استاتیک به یک IP از شبکه Transit logical ارجاع داده شده است.
شبکه Public VIP logical: این شبکه باید دارای پیشوندهای IP Subnet باشد که به خارج از محیط Cloud قابل ارسال باشند (معمولا قابلیت ارسال Internet). اینها معمولا IPهای Front-End هستند که توسط Clientهای خارجی استفاده میشوند تا به منابع شبکههای مجازی که شامل Front End مربوط به Site-to-Site Gateway میشوند دسترسی پیدا کنند.
شبکه Private VIP logical: نیازمند قابلیت ارسال به خارج از Cloud نیست چرا که برای VIPهایی استفاده میشود که تنها از Clientهای Cloud داخلی قابل دسترسی هستند مانند سرویسهای خصوصی یا SLB Manager.
شبکه GRE VIP logical: یک Subnet است که تنها برای تعریف VIPهایی که به منظور اتصال نوع S2S GRE به ماشینهای مجازی Gateway مشغول در ساختار SDN ارجاع داده شدهاند، وجود دارد. این شبکه نیازمند تنظیم قبلی در سوئیچها یا روترهای فیزیکی نیست و باید یک VLAN ارجاع داده شده داشته باشد.
شبکههای Logical مورد نیاز برای ذخیرهساز مبتنی بر RDMA
درصورت استفاده از ذخیرهساز مبتنی بر RDMA باید یک VLAN و Subnet برای هر تطبیقدهنده فیزیکی در کامپیوتر و Hostهای ذخیرهساز تعریف نمود.
زیرساخت Routing در SDN
در صورت پیادهسازی زیرساخت SDN با استفاده از اسکریپتها، Management، HNV Provider، Transit و Subnetهای VIP باید در یک شبکه فیزیکی به هم ارسال شوند.
اطلاعات Routing مانند Next-Hop برای Subnetهای VIP از طریق Gatewayهای RAS و SLB/MUX به شبکه فیزیکی و با استفاده از فرآیند BGP Peering داخلی اعلام میشود. شبکههای VIP Logical دارای VLAN ارجاع داده شده نیستند و در سوئیچ لایه 2 از پیش تنظیم نشده است.
بیشتر بخوانید: ارائه قابلیت های شبکه مبتنی بر نرمافزار یا SDN در ویندوز سرور 2016
باید یک فرآیند BGP Peer در نوعی روتر ایجاد نمود که توسط زیرساخت SDN استفاده شدهاست تا برای شبکههای VIP Logical اعلام شده از سوی Gatewayهای RAS و SLB/MUX، Routeها را دریافت نماید. فرآیند BGP Peering تنها در یک جهت از Gatewayهای RAS و SLB/MUX به BGP Peer خارجی باید صورت گیرد. بر روی اولین لایه Routing میتوان از Routeهای استاتیک یا پروتوکل Routing پویای دیگری مانند OSPF استفاده نمود، اما با این حال همانطور که پیشتر گفته شد، پیشوند IP مربوط به Subnet برای شبکههای VIP Logical قطعا نیازمند قابلیت ارسال از شبکه فیزیکی به فرآیند BGP Peer خارجی هستند.
فرآیند BGP Peer معمولا در یک سوئیچ یا روتر مدیریتشده به عنوان بخشی از زیرساخت شبکه تنظیم میشود. این فرآیند همچنین میتواند در ویندوز سرور با نقش Remote Access Server یا RAS که در حالت Routing Only نصب شده تنظیم شود. فرآیند BGP Router Peer باید درون زیرساخت شبکه تنظیم گردد تا ASN خود را داشته باشد و فرآیند Peering را از ASN ارجاع شده به اجزای SDN ممکن سازد (Gatewayهای RAS و SLB/MUX). میتوان اطلاعات زیر را از روتر فیزیکی یا مدیریت شبکه موجود در کنترل روتر بدست آورد:
- Router SDN
- Router IP Address
- ASN برای استفاده از سوی اجزای SDN (میتواند هر عدد AS از طیف ASN خصوصی باشد)