در قسمت اول از مقاله بررسی GLBP یا Gateway Load Balancing Protocol به تشریح ویژگی ها و مزایای استفاده از این پروتکل پرداختیم. در این قسمت نیز به مبحث Redundancy در مقوله ی Gateway و Forwarder مجازی در GLBP خواهیم پرداخت.
تخصیص MAC آدرس مجازی GLBP
در هر گروه GLBP، حداکثر چهار MAC آدرس مجازی، مجاز می باشد. (AVG (Active Virtual Gateway مسئول تخصیص MAC آدرس‌های مجازی به هر یک از اعضای گروه است. سایر اعضای گروه نیز بعد از کشف AVG از طریق پیغام‌های Hello، یک MAC مجازی درخواست می نمایند. Gatewayها به صورت متوالی به MAC آدرس بعدی اختصاص داده می‌شوند. Virtual Forwarderی را که MAC آدرس مجازی خود را از AVG می‌گیرد به‌عنوان Virtual Forwarder اولیه می‌شناسند. سایر اعضای گروه GLBP از طریق دریافت پیغام‌های hello، آدرس‌های MAC مجازی خود را یاد می‌گیرند. به Virtual Forwarderی که MAC آدرس مجازی خود را فرا گرفته باشد، ” virtual forwarder ثانویه” گفته می شود.
افزونگی Virtual Gateway در GLBP
GLBP، افزونگی Gateway مجازی را همانند HSRP انجام می‌دهد. یک Gateway به‌عنوان Active Virtual Gateway یا AVG انتخاب شده و یک Gateway دیگر به‌عنوان Standby Virtual Gateway و باقی Gatewayها در وضعیت Listen (گوش‌به‌فرمان) قرار داده می‌شوند.
اگر یک AVG از کار بیافتد، Standby Virtual Gateway، مسئولیت IP مجازی را به‌عهده گرفته و سپس یک Standby Virtual Gateway جدید از بین Gatewayهای وضعیت Listen انتخاب می‌گردد.
افزونگی Virtual Forwarder در GLBP
افزونگی Virtual Forwarder، شبیه به افزونگی Gateway مجازی (AVF (Active Virtual Forwarder می باشد. اگر یک AVF از کار بیافتد، یکی از Virtual Forwarderهای ثانویه در وضعیت Listen مسئولیت MAC آدرس مجازی را به‌عهده می‌گیرد.
همچنین AVF جدید، یک Virtual Forwarder اولیه برای یک شماره‌ی Forwarder متفاوت می باشد. GLBP با استفاده از دو تایمر، که بلافاصله پس از تغییر Gateway به وضعیت Virtual Forwarder فعال آغاز به کار می‌کنند، Hostها را از شماره‌ی Forwarder قدیمی خارج می‌نمایند. در ضمن GLBP از پیغام‌های hello برای اطلاع از وضعیت فعلی تایمرها استفاده می‌کند.
زمان انتقال مجدد (Redirect Time)، وقفه‌ای است که طی آن AVG دائماً به انتقال مجدد میزبان‌ها، به MAC آدرس قدیمی Virtual Forwarder می‌پردازد. وقتی زمان انتقال مجدد منقضی می‌گردد، AVG کار انتقال مجدد میزبان‌ها را متوقف می نماید؛ هرچند Virtual Forwarder همچنان به انتقال Packetهای ارسال شده به MAC آدرس قدیمی Virtual Forwarder، می‌پردازد.
زمان انتظارِ (Hold time) ثانویه، مدت اعتبار Virtual Forwarder می باشد. وقتی زمان انتظار ثانویه به پایان می رسد، Virtual Forwarder از تمام Gatewayهای گروه GLBP خارج می‌شود. شماره‌ی Virtual Forwarder منقضی‌شده دارای شرایط تخصیص مجدد به‌وسیله‌ی AVG خواهد بود.
اولویت Gateway در GLBP
اولویت GLBP Gateway نقشی را که هر GLBP Gateway بازی کرده و اتفاقی را که در صورت از کار افتادن AVG رخ می‌دهد، تعیین می‌نماید. همچنین این اولویت، تعیین می‌کند روتر GLBP به‌عنوان Backup Virtual Gateway عمل نماید یا خیر. علاوه بر آن در تعیینِ ترتیب تبدیل شدن به AVG، در صورت از کار افتادن AVG فعلی نیز نقش دارد. جهت تعیین اولویت هر Backup Virtual Gateway، با استفاده از دستور glbp priority، می توان مقدار ۱ تا ۲۵۵ را تعیین نمود.
توپولوژی GLBP
در شکل فوق، اگر روتر A، که در این مثال AVG در توپولوژی LAN می باشد، دچار مشکل گردد، فرایند تعیین Backup Virtual Gateway جهت جایگزین نمودن آن، صورت می‌گیرد. در این مثال، روتر B تنها عضو دیگر گروه است، بنابراین به‌صورت خودکار به AVG جدید تبدیل می‌شود. اگر روتر دیگری در همین گروه GLBP با اولویت بالاتر باشد، روتری که بالاترین اولویت را دارد، انتخاب خواهد شد. اگر هر دو روتر یک اولویت داشته باشند، Backup Virtual Gateway با IP آدرس بالاتر انتخاب می‌شود تا به AVG بدل شود.
Preemptive Scheme یا تمهید پیشگیرانه‌ی GLBP Gateway، به‌صورت پیش‌فرض غیرفعال است. Backup Virtual Gateway تنها در صورتی می‌تواند تبدیل به AVG شود که فارغ از اولویت‌های اختصاص‌داده‌شده به Gatewayهای مجازی، AVG فعلی از کار بیافتد. تمهید پیشگیرانه‌ی GLBP Gateway را می‌توان با استفاده از دستور glbp preempt فعال نمود. پیشگیری به Backup Virtual Gateway در صورتی اجازه‌ی تبدیل به AVG می‌دهد که Gateway مجازی پشتیبان، اولویتی بالاتر از AVG فعلی گرفته باشد.
تعیین وزن و ردیابی GLBP Gateway
GLBP با استفاده از Weighting Scheme، ظرفیت ارسال نمودن هر روتر در گروه GLBP را تعیین می نماید. Weighting یا وزن اختصاص‌یافته به یک روتر در گروهGLBP ، وضعیت Forward نمودن Packetها و همچنین نسبت Hostهای داخل شبکه جهت Forward نمودن را تعیین می‌نماید. می‌توان آستانه‌ها (Threshold) را طوری تنظیم نمود در صورت پایین آمدن وزن های اختصاص داده شده از مقداری مشخص، عملیات Forwarding غیرفعال گردد و هنگامیکه از آستانه‌ی دیگری بیشتر شد Forwarding را مجدداً به‌صورت خودکار فعال نماید.
تعیین Weighting گروه GLBP را می‌توان به‌صورت خودکار با ردگیری وضع یک Interface درون روتر تنظیم نمود. اگر Weighting یک Interface ردگیری شده پایین بیاید، توزین گروه GLBP نیز به مقدار مشخصی کاهش می‌یابد. می‌توان برای کاهش توزین GLBP با مقادیر متغیر، Interfaceهای مختلف را ردگیری نمود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
