بلایای طبیعی می‌توانند برای کسب‌وکارها، در دیتاسنترهای مناطق آسیب دیده خرابی به بار آورند. در نتیجه داشتن یک پروژه‌ی بازیابی داده جهت کاهش ریسک، ضروری است. با توجه به آنکه امروزه، دیتاسنترها اغلب بخش حیاتی اکثر شرکت‌ها و سازمان ها را تشکیل می دهند، بدون در نظر گرفتن یک پروژه‌ی Disaster Recovery، ممکن است در صورت بروز بلایای طبیعی دچار مشکلات زیادی شوند.
بدیهی است که آب و کامپیوتر با هم سازگار نیستند. بنابراین، هرسال وقتی اخبار اعلام می‌نماید که تمام شهرها یا مناطق بریتانیا دچار سیل شده‌اند (چه شهر یورک (York) باشد، چه منچستر (Manchester)، لیدز (Leeds) و یا کامبریا) لرزه به تن مدیران ارشد فناوری اطلاعات (CIO)، مدیران ارشد تکنولوژی (CTO) و مدیران IT می‌افتد.
برمبنای پژوهش صورت گرفته توسط Zenium Technology Partners، همچنان نیمی از شرکت‌های بریتانیا که زیرساخت دیتاسنتر اجرا می‌نمایند، اقرار می‌کنند که برای بلایای طبیعی آماده نیستند. به عبارتی دیگر، حوادث جَوی شدید توانایی این را دارد که منجر به مشکلات گسترده‌ای برای سازمان‌ها شوند. برای مثال دیتاسنتر Vodafone در شهر لیدز، اسیر سیل زمستان گذشته در انگلستان شمالی شد و خرابی‌های به بار آمده، سرویس‌های داده‌ای و صوتی منقطع را برای مشتریان به ارمغان آورد. مجموع خسارات سیل در سرتاسر انگلستان شمالی به بیش از پنج میلیون پوند رسید. جابه‌جا نمودن زیرساخت، یکی از گزینه‌های موجود برای مدیران IT است، هرچند این امر معمولا نه تنها پرهزینه و زمان‌بر است، بلکه هیچ امنیتی را نیز تضمین نمی‌کند مگر آن که دو دیتاسنتر به موازات هم وجود داشته باشند تا در مقابل هرگونه از دست دادن داده‌ها، ایمن باشد. بنابه گزارش‌ها، سال گذشته زمانی که Solihull Metropolitan Borough Council تصمیم گرفت دیتاسنتر خود را جابه‌جا کند، شهر سولی‌هال در طی این فرایند یک میلیون پوند هزینه صرف کرد.
با این حال، گزینه‌هایی وجود دارد تا مدیران ارشد فناوری اطلاعات، مدیران ارشد تکنولوژی و مدیران IT با همکاری با متخصصین بازیابی داده‌ها و معمارهای زیرساخت مجرب، برای بلایای احتمالی آماده باشند. آن‌ها باید متوجه باشند که کدام فرایندهای تجاری حیاتی نیاز به محافظت دارند و این فرایندها چگونه می‌توانند در صورت وقوع سیل بازیابی گردند.
یک پروژه‌ی مناسب، راهکارهای موثری را پیش رو خواهد گذاشت که می‌توانند تمام فرایندهای تجاری را در مدت زمان لازم، به لطف رکوردهای داده‌ی ذخیره‌شده‌ی Off-site، بازیابی نمایند. در صورتی که یک وضعیت اضطراری در هر محل تجاری به وجود بیاید، پروژه بایستی فرایندی برای مدیریت IT طراحی کند تا فعال و آینده‌نگرانه باشد و تمام فعالیت‌های بازیابی را کنترل نماید. شرکت‌ها نمی‌توانند چنین فرایندی را حین اجرای برنامه ی دیگری توسعه دهند، حداقل نه زمانی که باید کارهایی بیش از صرفا حل مشکل خود انجام دهند. همچنین باید در نظر بگیرند که شکست دیتاسنتر می‌تواند چه اثرات منفی برای ذی‌نفعان داشته باشد. یکی از بررسی‌های موردی چگونگی آسیب بلایای طبیعی بر IT و چگونگی بازیابی، مربوط به سیل‌های سال گذشته ی جنوب شرقی هند می‌باشد. طی ماه دسامبر، بارندگی این منطقه، با بیش از 1000 میلی‌متر، سنگین‌ترین بارش قرن خود را تجربه کرد. این شرایط جوی وخیم منجر به جاری شدن سیل در باند و محوطه ی آسفالته ی فرودگاه چنای (Chennai) و همچنین قطعی برق ترمینال گشت. این اتفاق، پیامدهایی فراتر از محدوده‌ی فرودگاه داشت. چرا که زیرساخت IT چِنای، نه تنها فرودگاه محلی را، بلکه نه فرودگاه دیگر را که به حالت تعلیق درآمدند، در سرتاسر کشور پشتیبانی می‌کرد. هرچند که مسئولین اداره‌ی این فرودگاه‌ها با همکاری با NIIT Technologies جهت توسعه و آماده‌سازی یک پروژه ی جامع Disaster Recovery، برای چنین حادثه‌ای آماده شده بودند. در نتیجه، نه فرودگاه از ده فرودگاه قادر بودند تنها ظرف پانزده دقیقه مجددا آنلاین شوند، چرا که عملیات دیتاسنتر در چنای، فورا به مرکز بازیابی داده‌ها در کلکته منتقل گشت. به لطف این برنامه ی Disaster Recovery، قطعی‌های شبکه توانستند ایزوله گردند. گرچه با یک باند سیل‌زده، عملیات پرواز در فرودگاه چنای نمی‌توانستند ادامه پیدا کنند.
این پروژه‌ی Disaster Recovery از طریق ساخت ارتباطات اضطراری VPN، این امکان را برای ارتباط اینترنتی فراهم نمود که Reroute شود تا عملیات را فعال و از اشکالات آتی پیشگیری کند. جهت محافظت از کسب‌وکارها در مقابل زیان‌های احتمالی و تضمین یک فرایند بازیابی بی‌دردسر در زمان وقوع بلایای طبیعی، متخصصین Disaster Recovery در NIIT Technologies پنج توصیه برای کسب‌وکارها دارند.
ارزیابی جدی برنامه‌ی کاربردی و Disaster Recovery
یک ارزیابی جامع از سناریوهای بلایای احتمالی از جمله سیل، زمین لرزه و قطعی برق باید مورد بررسی قرار گیرد. پس از ارزیابی، پروژه ای باید توسعه یابد تا مسئولیت‌ها، رویه‌ها و چک‌لیست‌ها را که جهت مدیریت و کنترل وضعیت پس از یک رویداد بحرانی یا اضطراری مورد استفاده قرار خواهند گرفت، مستند کند.
رویه‌ی اجرا: به عنوان بخشی از این پروژه‌ی Disaster Recovery، سیستم‌های اطلاعاتی مهم باید در Real-time Offsite پشتیبان‌گیری گردند. این فرایندها بخش مهمی از پیشگیری از Downtime و از دست دادن احتمالی داده‌ها هستند.
تست نمودن: پروژه ی Disaster Recovery باید به طور منظم تست شود تا اطمینان حاصل گردد که کسب‌وکار، قابلیت ادامه دادن هرگونه فرایند تجاری مهم در حین وقوع یک حادثه را دارد. این امر مستلزم بررسی منظم پارامترها، بازنگری اهداف مدیریتی و ارزیابی متدولژی و شاخص اندازه‌گیری، همزمان با ارزیابی زمان‌بندی برای بررسی تاثیرگذاری کلی پروژه ی Disaster Recovery کنونی، می‌باشد.
نگهداری پروژه: نگهداری پروژه ی Disaster Recovery از بیشترین میزان اهمیت برخوردار است؛ آیا آخرین فرایندهای تجاری طوری در پروژه قرار گرفته‌اند که بتوانند بازیابی گردند؟ آیا تمام واکنش‌های زنجیره‌ای یک شکست فرایند به خوبی درک شده‌اند؟ آیا لیست ذی‌نفعان و رویه‌های حاکم بر بازیابی به‌روز اند؟ پروژه‌های بازیابی لازم است با تغییرات کسب‌وکار Sync نگه داشته شوند.
رویه‌ی بازیابی: حین یک حادثه، فعالیت‌های بازیابی در یک رویکرد مرحله‌ای با تاکید موثر و کارآمد بر برنامه‌های کاربردی مهم، اجرا می‌گردند.
- عملیات باید به سایت پشتیبان‌گیری Disaster Recovery و مرکز عملیات اضطراری منتقل گردند.
- جهت بازیابی عملکردهای تجاری مهم، ابتدا برنامه‌های کاربردی مهم و ارتباط شبکه‌ای مهم در سایت‌های Disaster Recovery بازیابی می‌شوند. سیستم و شبکه ی حیاتی برای تداوم کسب‌وکار، باید بازیابی گردند.
فعالیت‌های پردازش داده‌ها باید به ابزار اولیه یا یک مکان ثانوی بازگردانده شوند. کسب‌وکارها هر روزه با حجم گسترده‌ای از بلایا مواجه هستند. اما تنها کسب و کارهایی دوام خواهند آورد که به قدر کافی پروژه‌های ممارست شده و خوب نگهداری شده ی پیشامد را توسعه داده باشند. بدون وضع کردن فرایندهای کافی، کسب‌وکارها درگیر بازی رولت روسی هستند و خود را نه تنها در معرض خطر از دست دادن سود سهام و داده‌های مهم و حیاتی، بلکه در معرض آسیب شدید روابط‌شان با مشتریان قرار می‌دهند.
همچنان بسیاری از سازمان‌ها، زیرساخت IT را کافی می‌دانند و بر پروژه‌های Disaster Recovery تاریخ‌گذشته متکی هستند، یا صرفا هنگامی که زمان نگهداری از آن‌ها فرامی‌رسد، از وضعیت خود رضایت دارند. اگر کسب‌وکاری در شرف قدمت یافتن است، یک پروژه‌ی استراتژیک ضروری است. بایستی معمارهای زیرساخت خارجی و متخصصین Disaster Recovery را دخیل کرد تا پروژه‌های پیشامد را به طور مستقل مورد ارزیابی قرار دهند. امروزه، دیتاسنترها اغلب بخش حیاتی اکثر شرکت‌ها هستند. بدون یک پروژه‌ی Disaster Recovery، شرکت‌ها ممکن است از بلایای طبیعی آتی جان سالم به در نبرند.
