مایکروسافت در‌حال‌حاضر بر روی پروژه جدید خود با نام Project Natick فعالیت می‌کند که بر ایجاد دیتاسنتر در عمق دریا متمرکز می‌باشد. این شرکت برای ثبت حق امتیاز نوعی دیتاسنتر که به شکل یک تپه دریایی مصنوعی می‌باشد اقدام نموده است که نه تنها جایگاهی مناسب برای استقرار سرورها بلکه محلی برای زندگی موجودات دریایی نیز محسوب می‌گردد.
طبق توصیف Patent Yogi از این پروژه، یک محفظه‌ی لوله مانند در کف اقیانوس، دیتاسنترها را در خود جای می‌دهد. این محفظه در صورت ناهموار بودن سطح اقیانوس با فاصله گرفتن از کف توسط لنگرهایی ثابت نگه داشته می‌شود.
مایکروسافت پیش از این با برشمردن مزایای قرارگیری دیتاسنترها در عمق آب، به کاهش شدید هزینه خنک نگه داشتن تجهیزات با توجه به دمای پایین عمق دریا اشاره نموده و راه‌اندازی آنها را نیز ساده‌تر دانسته است. علاوه بر این به گفته این شرکت به دلیل نزدیکی به ساحل و کاهش فاصله با شهرها و مراکز دارای جمعیت، از میزان تاخیر (Latency) نیز کاسته می‌شود. ثبات و امنیت نیز از دیگر مزایای این پروژه می‌باشد که به سادگی توسط طوفان یا سایر عوامل محیطی اثر نمی‌پذیرد.
نکته قابل‌تحسین دیگر در رابطه با این پروژه آن است که مایکروسافت با راه‌اندازی این پروژه و تبدیل دیتاسنترها به جایگاهی برای حیات دریایی، به حفظ محیط زیست نیز کمک می‌نماید.
ساختار این پروژه پناهگاه و گرمای لازم برای موجودات دریایی را فراهم نموده و در عین حال سروصدای ناشی از تجهیزات را نیز به حداقل میزان ممکن می‌رساند. مایکروسافت در این زمینه اطمینان داده است که صدای دیتاسنترها در این طراحی از صدای حرکت یک موجود دریایی کوچک در کف دریا کمتر خواهد بود.
مایکروسافت تاکنون چندین فرآیند آزمایشی را در این خصوص پیاده‌سازی کرده است؛ در نمونه‌ی 3 ماهه که در سال 2015 برروی یک دیتاسنتر با ابعاد تقریبی 3*2 متر در اقیانوس آرام صورت گرفت، دیتاسنتر مذکور توانست توان محاسباتی معادل 300 کامپیوتر دسکتاپ را با موفقیت ارائه دهد.
Project Natick محدود به اقیانوس‌ها نخواهد بود. دریاچه‌ها و رودهایی که از شرایط مشابه اقیانوس برخوردارند، پایگاه‌هایی بالقوه برای این نوع دیتاسنترها محسوب می‌شوند.
