روتر های قابل برنامهریزی (Programmable Wired Router) و روتر های بیسیمِ (Wireless Router)، دادهها را سریعتر و با Bottleneckهای کمتری ارائه میدهند.
MIT هم مانند همهی کاربران از شبکههای پر ترافیک ابراز نارضایتی نموده و در همین راستا به دو پیشرفت مهم در بزرگترین لابراتوار خود بنام CSAIL دست یافته است که از قابلیت مرتبسازی مسیرهای داده برخوردار میباشد. برای شروع این کار، موسسهی MIT روترهای قابل برنامهریزی (Programmable Router) را که میتوانند با سرویسهایِ با پهنای باند بالا، مانند ویدئوهای در حال انتشار همگام گردند، ارائه نموده است. در این زمینه محققان به جای تلاش برای ایجاد یک سیستم هوشمند و با قاعده، جهت تصمیمگیری در مورد انتخاب Packetهای ارسالی از طریق روتر (که میتواند باعث بروز مشکل در روتر شده و یا فضای زیادی از تراشه را اشغال نماید)، موارد را به اجزای کوچک محاسباتی تقسیم مینمایند تا قابلیت مدیریت طیف وسیعی از امور را داشته باشد.
در حال حاضر تنها کاری که لازم است در این زمینه انجام داد، ترکیب اجزای مختلف ساده شده جهت به دست آورن نتیجه مورد نظر میباشد، که میتواند در روند انطباق شبکهها با شرایط جدید کمک نماید.
یکی دیگر از کشفیات جدید MIT باعث میشود که با مشکلات همیشگی و معمول شبکههای پرازدحام و دارای دامنه محدود، مقابله گردد. دانشمندان یک سیستم تحت عنوان MegaMIMO 2.0 ارائه نمودهاند (ورودیهای متعدد و خروجیهای متعدد) که میتواند چندین نقطه دسترسی را در آن واحد فراهم نموده و مراحل را همگامسازی نماید، در نتیجه چندین فرستنده (Transmitter) میتوانند بدون هیچ گونه مشکلی از یک فرکانس یکسان استفاده نمایند. بدین ترتیب فرآیند انتقال در یک فضای پر ترافیک، در مقایسه با WiFi سنتی حدود 360 درصد افزایش مییابد که برای Raw Speed و عملکرد مطلوب در حاشیه شبکه مفید میباشد. همچنین این تکنولوژی میتواند موارد مورد نظر را در شرایط خاصی از تراکم شبکه مانند یک محدوده شهری بزرگ یا کنسرت فعال نگه دارد که برای هر دو سرویس Cellular یا WiFi مفید میباشد. (ممکن است قادر به مشاهده سریع مخزن ارتباطی نباشید)
چالشهای موجود در هر کدام از این موارد، سازمانها برای سازگاری با این تکنولوژی تشویق نمود. این مورد میتواند مربوط به مدتی قبل باشد، زمانیکه توسط سازندگان روترها فقط کاربری آسان مهم بود. احتمالا راهکار Wireless وابستگی زیادی به تعامل بین ارائهدهندگان این تکنولوژی دارد، زیرا در مواقعی تکنولوژی شبکههای مختلف که در حال رقابت نیز میباشند، در نزدیکی یکدیگر قرار میگیرند. با این وجود زمانی فرا خواهد رسید که Bottleneckها در شبکه به ندرت یافت شوند.