زیرساخت ارتباطی SONET که مخفف Synchronous Optical Networking است جهت برقراری ارتباطات با استفاده از فیبر نوری در زیرساخت های شبکه های WAN کاربرد دارد و با اینکه بسیاری از زیرساخت‌های SONET/SDH رو به قدیمی شدن هستند و از طول عمری که برایشان در نظر گرفته شده بود فراتر رفته‌اند، اما از آنجا که همچنان منبع مهمی برای درآمد محسوب می‌شوند، اپراتورهای شبکه برای مدیریت این زیرساخت‌ها دچار چالش شده‌اند. چراکه تجربه و تخصص لازم برای سرویس‌دهی به این تجهیزات کم بوده و هنگامی‌که تجهیزات خراب می‌شوند، پیدا کردن قطعات آنها بسیار دشوار است. علاوه بر این که تعمیرات ممکن است روزها و حتی هفته‌ها زمان ببرد و احتمال دارد که روی مشتریان تاثیر منفی بگذارد.
گزارشی از پژوهش Nemertes در سال 2018 نشان داد که 72 درصد از شرکت‌ها همچنان دارای زیرساخت TDM هستند. از این موضوع می‌توان نتیجه گرفت که سال‌ها، اپراتورها دارای گزینه‌های معماری مقرون به صرفه‌ی اندکی برای مدرنیزه کردن شبکه بوده‌اند که با فرایند‌های عملیاتی موجود هم‌راستا است.
خوشبختانه، شبیه‌سازی مدار (Circuit Emulation) یا CEM به عنوان راهی برای انتقال Circuit-To-Packet ارائه شده است، هرچند بسیاری از اپراتورها از قابلیت مقیاس‌پذیری و یا مزایای آن آگاه نیستند. شبیه‌سازی مدار یک معماری «Book-Ended» را برای انتقال TDM به IP فراهم می‌نماید که در آن تجهیزات SONET/SDH مرسوم، ترافیک TDM را در دو Endpoint انتقال داده و دریافت می‌نماید، اما تمام شبکه‌ی بین آن Endpointها دست‌نخورده باقی می‌ماند. یک سناریو انتقال TDM به Packet که از شبیه‌سازی مدار استفاده می‌کند، جایی است که یک Switch/Router لایه دو یا سه با قابلیت CEM، یک انتقال خط خصوصی را در Endpoint دریافت کرده، داده را با استفاده از CEM خلاصه کرده و آن را به عنوان Packetهایی از طریق Ethernet، MPLS و یا شبکه‌ی IP منتقل می‌کند. یکی دیگر از Switch/Routerهای لایه 2/3 با قابلیت CEM در Endpoint دریافتی، کپسوله سازی CEM را حذف کرده و داده‌های خط خصوصی را به Receiving-End Multiplexer تحویل می‌دهد.
