بررسی و مقایسه نحوه ی پیاده‌سازی vSAN Max و vSAN HCI

نحوه ی پیاده‌سازی vSAN Max و معماری تجمیع‌شده‌ی vSAN HCI راه ساده‌ای را برای توسعه‌ی تدریجی منابع فراهم می‌کند، اما معمولاً منابع رایانش و Storage را با سرعت یکسانی توسعه می‌دهد. این امر می‌تواند در برخی از محیط‌ها ایده‌آل باشد، اما برای محیط‌های دیگری که نیاز به ظرفیت Storage بیشتر و منابع رایانش اضافی اندکی دارند این‌طور نیست.

پیاده‌سازی vSAN Max

معماری vSAN Max سطح بسیار بالایی از انعطاف‌پذیری را فراهم می‌کند و به کاربر اجازه می‌دهد که ظرفیت و عملکرد Storage را طوری توسعه دهد که به‌طور کامل از منابع رایانشی مستقل باشد.  در این پیکربندی، به‌راحتی می‌توان رایانش یا Storage را به‌طور تدریجی و با سرعت‌های متفاوت توسعه داد.  این امر به کاربران توانایی طراحی و یا نگهداری کلاسترهای vSphere را با تعداد Hostی می‌دهد که به بهترین شکل ممکن مناسب طرح دیتاسنتر باشد یا پاسخگوی الزامات به‌خصوص Licenseهای برنامه کاربردی باشد. 

الزامات Storage برای کلاسترهای vSphere

vSAN HCI

کلاسترهای vSAN HCI می‌توانند گزینه‌ی خوبی برای چرخه‌های نوسازی سخت‌افزاری یک کلاستر vSphere باشند، زیرا می‌توانند رایانش و Storage را در یک راهکار ارائه دهند.  اما این راهکار کاربرد کمتری برای کلاسترهای موجود دارد، زیرا ممکن است سخت‌افزار پاسخگوی الزامات «دستورالعمل تطبیق‌پذیری VMware برای vSAN نباشد.

vSAN Max

پیاده‌سازی vSAN Max می‌تواند برای محیط‌هایی که از قبل کلاسترهای vSphere دارند، یک راهکار Storage متمرکز ایده‌آل باشد و  می‌تواند نقش جایگزینی را برای راهکارهای Storage خارجی Third-Party بازی کند، درحالی‌که یک تجربه‌ی مدیریتی و سطحی از یکپارچه‌سازی باثبات را همراه با vSphere به‌عنوان vSAN HCI فراهم می‌کند.

vSAN Max از کلاسترهای vSphere که روی VSphere 8 اجرا می‌شوند پشتیبانی می‌کند و مشخصات سخت‌افزاری برای Hostهای vSphere می‌توانند به‌طور کامل با Hostهای درون یک کلاستر vSAN Max متفاوت باشند و فقط کافی است با دستورالعمل‌های سخت‌افزاری ابتدایی برای vSphere و نه vSAN تطبیق داشته باشند.

بیشتر بخوانید: بررسی 10 نکته برتر عملیاتی که باید در مورد vSAN بدانید

ازآنجایی‌که منابع Storage از منابع رایانش جدا هستند، این یعنی مدیریت  کلاستر Storage توسط چرخه عمر Hypervisor که روی vSAN Max می‌ماند، می‌تواند به‌طور کامل از کلاسترهای vSAN HCI یا vSphere مجزا باشد. هیچ زنجیره‌ی وابستگی پیچیده‌ای در این ارتقاها وجود ندارد و صرفاً می‌توان طبق نیاز هر گام را ارتقا داد.

الزامات و محدودیت‌های توپولوژی

vSAN HCI

وقتی الزامات بارهای کاری یا الزامات امنیتی دیگر نیازمند جداسازی منابع باشند، vSAN HCI می‌تواند ایده‌آل باشد زیرا با Storage به‌عنوان منبعی از کلاستر رفتار می‌کند.   

ازآنجایی‌که محدودیت‌های جغرافیایی و فیزیکی روی طراحی کلاستر vSAN تأثیرگذار هستند، بسیاری از افراد می‌بینند که در مورد سایت‌های کوچک راه دور و حتی کلاستر‌های گسترده، کلاسترهای vSAN HCI می‌توانند راهکاری ایده‌آل باشند. دلیلش این است که به علت تجمیع رایانش و Storage در Hostهایی که کلاستر را تشکیل می‌دهند، می‌توان با Hostهای کمتری به این امر دست یافت.  کلاستر vSAN HCI را می‌توان برای یک توپولوژی بسیار کوچک با دو Node پیکربندی کرد که برای سایت‌های کوچک راه دو ایده‌آل است.   

بیشتر بخوانید: vSAN، پشتوانه‌ی اصلی VMware HCI

پیاده‌سازی vSAN Max

vSAN Max می‌تواند برای افرادی ایده‌آل باشد که می‌خواهند منابع Storage را روی بیشترین تعداد کلاستر ممکن به حداکثر برسانند.  ازآنجایی‌که این راهکار ظرفیت Storage را برای تمام کلاسترهایی که مصرفش می‌کنند فراهم می‌کند، نیاز به اندازه‌گیری ظرفیت مجزا را که در زمان اندازه‌گیری کلاسترهای متعدد vSAN HCI وجود دارد از بین می‌برد. انعطاف‌پذیری بالاتر vSAN Max از طریق پایین آوردن الزامات سخت‌افزاری و کلاستر نشان می‌دهد که vSAN Max الزامات کمتری دارد که باعث می‌شود گزینه‌ی خوبی برای محیط‌های کوچک‌تر باشد، درحالی‌که توانایی توسعه‌ی آسان و پاسخ به نیازهای بسیاری از کلاسترهای vSphere را فراهم می‌کند. vSAN Max قطعاً می‌تواند گزینه‌ی خوبی برای محیط‌های کلاستر گسترده یا همان Stretche شده باشد، اما درحال‌حاضر محدودیت‌هایی نیز دارد.   

مثال‌های زیر نشان می‌دهد که بسته به عوامل تأثیرگذار، یک انتخاب پیکربندی چطور می‌تواند نسبت به دیگری انتخاب بهتری باشد.  در بسیاری از مواقع، هم کلاستر vSAN HCI تجمیع‌شده و هم کلاستر vSAN Max تفکیک‌شده می‌توانند در یک موقعیت به‌خصوص عملکرد یکسان و خوبی داشته باشند.  انتخاب یکی از این دو گزینه ممکن است به ترجیح شخصی برگردد. 

سناریو	عامل تأثیرگذار اصلی	گزینه‌های پیاده‌سازی ارجح	دلیل
چندین کلاستر vSphere با سطح نیازهای Storage غیرقابل پیش‌بینی.	عدم تقارن رشد	vSAN Max	vSAN Max می‌تواند گزینه‌ی ایده‌آلی برای سطوح غیرقابل پیش‌بینی ظرفیت Storage باشد. VSAN HCI نیز می‌تواند جواب دهد اما نیازمند در نظر گرفتن الزامات Storage مجزا در سطح کلاستر است.
نوسازی سخت‌افزار دارای نیازهای ظرفیت Storage و رایانش قابل پیش‌بینی، با رشد اندک است.	عدم تقارن رشد	vSAN HCI	vSAN HCI می‌تواند راهکار «خودکفا»ی ایده‌آلی برای منابع رایانش و Storage باشد.
Storage جایگزین برای Storage Array موجود که به کلاسترهای vSphere موجود خدمات می‌دهد.	کلاسترهای vSphere موجود	vSAN Max	vSAN Max گزینه‌ای بی‌نظیر برای محیط‌های vSphere است که نوسازی Storage را پیش می‌برند.  این راهکار می‌تواند بدون ایجاد تغییر در کلاسترهای vSphere موجود نقش راهکار Storage اشتراکی متمرکزی را برای کلاسترهای vSphere موجود بازی کند. رفتن به سراغ vSAN HCI برای کلاسترهای vSphere موجود به معنای یک نوسازی سخت‌افزاری جدید برای کلاسترهای موجود است.
کاربر می‌خواهد در طول یک نوسازی سخت‌افزار از HCI استفاده کند.	کلاسترهای vSphere موجود	vSAN HCI	یک کلاستر vSAN HCI تجمیع‌شده برای کاربر مفیدتر است، زیرا همان چیزی است که می‌خواهد.
ترجیح منابع جداسازی شده برای پاسخ به الزامات امنیتی یا مربوط به جداسازی بارهای کاری.	الزامات& محدودیت‌های توپولوژی	vSAN HCI	چندین کلاستر vSAN HCI کوچک‌تر با Storage مثل منبعی از کلاستر برخورد می‌کنند و می‌توانند ایده‌آل باشند اگر بخواهیم بارهای کاری را در حوزه‌های امنیتی به خصوصی جداسازی کنیم.
اطمینان حاصل کردن از اینکه ظرفیت خریداری‌شده به‌طور مؤثر و با حداقل ظرفیت بلااستفاده، روی کلاسترها مورداستفاده قرار گیرد.	الزامات& محدودیت‌های توپولوژی	vSAN Max	vSAN Max منابع Storage متمرکزی را برای کلاسترهای رایانش فراهم می‌کند و این یعنی می‌توان Storage را برای تجمیع تمام منابع اندازه‌گیری کرد، نه کلاسترهای مجزا.
دفتر راه دور یا محیط Edge که نیازمند حداقل سخت‌افزار باشد.	الزامات& محدودیت‌های توپولوژی	vSAN HCI	vSAN HCI در اینجا گزینه‌ی ارجحی است، زیرا vSAN HCI از پیکربندی‌های دارای 2 Node پشتیبانی می‌کند که برای این محیط‌های ایده‌آل هستند.  بااینکه تعاریف Edge با هم متفاوت هستند، برای برخی از مشتریان، vSAN Max همراه با حداقل‌هایی که به‌تازگی اعلام‌شده است ممکن است گزینه‌ی خوبی برای محیط‌های Edge باشد.
بدون محدودیت اندازه روی تعداد Hostها درون محیط.	الزامات& محدودیت‌های توپولوژی	vSAN Max	vSAN Max شامل بین 4 تا 24 Host، می‌تواند در اینجا گزینه‌ی ایده‌آلی باشد.
محیط‌هایی که از تعداد زیادی از برنامه کاربردی Cloud Native یا CNA پشتیبانی می‌کنند.  برنامه‌های کاربردی Stateful یا Stateless با پتانسیل برای رشد قابل‌توجه در حجم‌های ماندگار.	الزامات& محدودیت‌های توپولوژی	vSAN Max	vSAN Max می‌تواند یک راهکار Storage خیلی عالی برای کلاسترهایی باشد که از برنامه‌های کاربردی Cloud Native پشتیبانی می‌کنند.  درحالی‌که vSAN HCI نیز می‌تواند جواب دهد، پتانسیل مقیاس‌پذیری vSAN Max باعث می‌شود گزینه‌ای عالی باشد.
کلاسترهای vSphere که برای به حداقل رساندن هزینه‌های License برنامه کاربردی بهینه‌سازی شده‌اند.	الزامات& محدودیت‌های توپولوژی	vSAN Max	پیاده‌سازی vSAN Max می‌تواند برای برنامه‌های کاربردی با Licenseهایی ایده‌آل باشد که در آن‌ها سایز بزرگ کلاستر مقرون‌به‌صرفه نیست.  این برنامه‌های کاربردی می‌توانند روی کلاسترهای vSphere بسیار کوچک اجرا شوند تا هزینه‌های License کاهش پیدا کند، ولی همچنان از سطح بالایی از قابلیت خودترمیمی Storage بهره ببرند.

VMware Cloud Foundation این امکان را فراهم می‌کند که هر نوعی از بارهای کاری هرجایی اجرا گردند. کاربر می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا Storage در Hostهایی که کلاستر را تشکیل می‌دهند تجمیع‌ شود یا در یک راهکار Storage اختصاصی و متمرکز برای تمام کلاسترهای vSphere تفکیک شود.  درنهایت تصمیم با کاربر است که کدام گزینه بهترین مورد برای محیط او است.