دیتابیس خودگردان یا Autonomous Database یک دیتابیس مبتنی بر Cloud است که از یادگیری ماشینی استفاده مینماید تا نیاز به کار انسانی مرتبط با تنظیم، امنیت، پشتیبانگیریها، بروزرسانیها و دیگر کارهای مدیریتی روتین که معمولا توسط مدیران دیتابیس (DBAها) انجام میشوند را حذف نمایند.
نحوهی کار Oracle Autonomous Database
Oracle Autonomous Database سالها تجربه در خودکارسازی دیتابیس و زیرساخت آن و تکنولوژیهای جدید در Cloud را کنار هم قرار میدهد تا یک دیتابیس کاملا خودگردان ارائه شود. این دیتابیس به صورت خودکار اجرا میشود، خود را ایمن کرده و تغییرت لازم را بر روی خود اعمال می نماید. در ادامه هر یک از این موارد را بررسی مینماییم.
اجرای خودکار
Oracle Autonomous Database مدیریت، مانیتورینگ و تنظیم دیتابیس و زیرساخت را به طور کامل خودکارسازی مینماید. این امر هزینههای مربوط به مدیران Full-Stack را کاهش میدهد، هرچند همچنان برای کارهایی مثل مدیریت نحوهی اتصال برنامههای کاربردی به پایگاه داده و نحوهی استفادهی توسعهدهندگان از ویژگیها و قابلیتهای درون دیتابیس، بدون کد برنامهی کاربردی، به مدیرانی نیاز خواهد بود.
امنیت خودکار
Oracle Autonomous Database هم در مقابل حملات خارجی و هم فعالیتهای مخرب برخی کاربران، از سایر کاربران محافظت میکند و این یعنی دیگر نیازی به نگرانی در مورد حملات سایبری روی دیتابیسهای Patch یا رمزگذاری نشده، نیست.
تعمیر خودکار
Oracle Autonomous Database در مقابل هر نوع قطعی، از جمله تعمیرات برنامهریزینشده محافظت ارائه مینماید و با احتساب Patching، ماهانه کمتر از 2.5 دقیقه قطعی رخ میدهد.
در واقع با وجود این دیتابیس یک خودکارسازی کامل End-to-End برای موارد زیر فراهم شده است:
- آمادهسازی
- امنیت
- بروزرسانیها
- دسترسپذیری
- عملکرد
- مدیریت تغییر
- خطاها
با Oracle Autonomous Database، بهترین راهکار، سادهترین راهکار است.
کاربردهای دیتابیسهای سازمانی
دیتابیسها اطلاعات حیاتی کسبوکار را ذخیره میکنند و برای عملیات کارآمد سازمانهای مدرن حیاتی هستند. اگر دیتابیس ایمن نباشد، سازمان در معرض ریسک نقضهای امنیتی قرار میگیرد. اگر دیتابیس به کندی اجرا شود و یا قابلدسترسی نباشد، ممکن است کارآمدی کارمندان تحت تاثیر قرار بگیرد و مشتریان دچار مشکل شوند.
اطلاعات ذخیره شده در یک سیستم مدیریت دیتابیس ممکن است بسیار ساختاریافته و یا بدون ساختار باشند. ممکن است داده مستقیما توسط مشتریان و کارمندان قابل دسترسی باشد و یا به صورت غیرمستقیم، از طریق دیگر نرمافزارهای سازمانی، وبسایتها یا برنامههای کاربردی موبایل در دسترس قرار گیرد.
مثالهایی از اطلاعات ساختاریافته ذخیرهشده در دیتابیسها:
- رکوردهای حسابداری
- اطلاعات مشتری
- اطلاعات کارمند
- رکوردهای تعمیر
- Logهای ترافیک شبکه
- اطلاعات قیمت
- فهرست محصول
- تراکنشهای فروش
- تعاملات رسانهی اجتماعی
- اطلاعات زنجیرهی تامین
مثالهایی از اطلاعات بدون ساختار ذخیرهشده در دیتابیسها:
- تصاویر، صدا و فایلهای ویدئویی دیجیتال
- کد منبع برنامهنویسی
- صفحات گسترده
- صفحات وبسایت
- اسناد پردازش واژه
نرمافزارهایی که اطلاعات را ذخیره کرده و به اطلاعات ذخیرهشده در دیتابیسها دسترسی دارند:
- حسابداری
- نرمافزار سازمانی سفارشیسازیشده که توسط مشتری توسعه داده میشود
- مدیریت ارتباط مشتری (CRM)
- فرایندهای آنالیز داده و هوش کسبوکار (BI)
- برنامهریزی منبع سازمانی (ERP)
- منابع انسانی (HR) / مدیریت سرمایه انسانی (HCM)
- مدیریت چرخه عمر محصول (PLM)
- امنیت و مدیریت Log
- مدیریت زنجیرهی تامین (SCM)
- سرور وب
برنامههای کاربردی کسبوکار میتوانند رکوردهای تازهای به دیتابیسهای موجود اضافه کنند و یا برای ایجاد گزارشات، تحلیل روندها یا جستجو برای ناهنجاریها، از دیتابیس استفاده نمایند.
دیتابیسها میتوانند رشد کنند و سایزشان چندین ترابایت شود و اصولا مدیریت، ایمنسازی و تنظیم آنها برای دستیابی به حداکثر عملکرد به دلیل پیچیدگی دیتابیس، برای DBAها مشکل است.
نقش مدیر دیتابیس
دیتابیسهای سازمانی معمولا توسط مدیران دیتابیس یا DBAها مدیریت میگردند که دیتابیسها را ایجاد، اصلاح و تنظیم مینمایند تا از حداکثر عملکرد، هم در زمان ذخیرهی دادهی جدید در دیتابیس و هم در زمان دریافت آن داده اطمینان حاصل گردد.
معمولا فرایند بازیابی داده از یک دیتابیس از طریق یک Query پیچیدهی متعلق به یک برنامه کاربردی انجام میشود. اجرای Query میتواند مقدار زیادی از منابع رایانش و دسترسی به دیسک را مصرف کند. نتایج میتواند شامل بسیاری از رکوردهای دیتابیس باشد که باید به برنامه کاربردیQueryکننده فرستاده شود.
بخشی از کار DBA این است که دیتابیس را به گونهای مرتب کند که Queryهایی که مرتبا اجرا میشوند بتوانند با بیشترین سرعت ممکن اجرا شده و حداقل منابع را مصرف نمایند. این امر نیازمند مطالعهی انواع Queryهایی که روی دیتابیس اجرا میشوند و تشخیص الگوهایی است که به بهبود تنظیم منتهی خواهند شد. تنظیم عملکرد بخشی مستمر از فرایند حفظ و نگهداری دیتابیس است. یکی از کارهای مرتبط، نرمالسازی داده است که ساختار تازهای به داده میدهد تا افزونگی را کاهش داده و یکپارچگی داده را بهبود بخشد.
DBA مسئول کارهای دیگری نیز هست که بسیاری از آنها باید به صورت روزانه یا منظم در تمام دیتابیسهای سازمانی اجرا شوند که ممکن است چندده یا چندصد مورد از آنها وجود داشته باشد. این کارها عبارتاند از:
- پشتیبانگیری دیتابیس در صورت رخداد Disaster یا از دست رفتن داده
- تست پشتیبانگیریها برای اطمینان حاصل کردن از اینکه میتوان دیتابیس را بازیابی نمود
- بازیابی دادههای از دست رفته در صورت وقوع حادثه
- مرور Logهای امنیتی برای اطمینان حاصل کردن از اینکه به طور نامناسبی به دیتابیس دسترسی صورت نگرفته
- مانیتورینگ Feedهای اطلاعات Vendor متعلق به نرمافزار دیتابیس برای هشدارهای امنیتی، Patchها و ارتقاها
- برنامهریزی و اعمال Patchها و ارتقاها در زمان نیاز
- تنظیمات امنیتی دیتابیسها برای پاسخ به تهدیدات
- ارائهی حق دسترسی به دیتابیس به کاربران و برنامههای کاربردی جدید
- مانیتورینگ میزان استفاده از پردازنده و حافظه توسط سرور دیتابیس
- ایجاد و مدیریت Schemaها که دستهبندیهای دادهها میباشند
- کمک به توسعهدهندگان نرمافزار در سوالات دیتابیس
- مدیریت ابزار استخراج، تغییروتحول و بار (ETL)
- مانیتورینگ میزان استفاده از دیسک توسط سرور دیتابیس
- اضافه کردن Storage یا انتقال Storage، در صورت لزوم
- برنامهریزی برای الزامات ظرفیت برای دیتابیس در آینده
- عیبیابی خطاها و دیگر مشکلات دیتابیس
- کار با کاربران کسبوکار و توسعهدهندگان جهت تعریف مدلهای داده برای برنامههای کاربردی و ماژولها
اهداف Autonomous Database
یک دیتابیس خودگردان دارای اهداف کلی زیر است:
- اطمینان حاصل کردن از Uptime و عملکرد دیتابیس
- اطمینان حاصل کردن از امنیت دیتابیس، شامل Patchها و Fixها
- حذف مدیریت دستی کارها و احتمال خطا با خودکارسازی
- اجازه دادن به DBAها برای اعمال تخصص خود به عملکردهای سطح بالاتر
سازمانها میتوانند با استفاده از یک دیتابیس خودگردان میزان کارهای روتینی که یک DBA باید انجام دهد را کاهش داده و تمرکز وی را روی کارهای سطح بالاتری قرار دهند که ارزش کسبوکاری بالاتری را فراهم میکند که شامل مدلینگ داده، کمک به برنامهنویسها در معماری داده و برنامهریزی برای ظرفیت در آینده میباشد.
در برخی از موارد، یک دیتابیس خودگردان میتواند به کسبوکارها کمک کند با کاهش تعداد DBAهای مورد نیاز برای مدیریت دیتابیسهای خود یا استفاده از آنها جهت انجام کارهایی که استراتژیکتر میباشند، در هزینهها نیز صرفهجویی کنند.